Ad omne opus bonum paratus
- IN UITVOERING - IN PROGRESS -
Bind mij de vleugels aan zoals bij Ikarus,
Laat mij vliegen tot grote hoogte,
Totdat mijn was smelt,
De diepe oceaan onder mij,
De grootste diepte,
Licht boven mij.
Achter de horizon,
Daar moet het zijn,
De oase,
Die nooit dichterbij komt.
Vluchtend voor het heden,
Drink ik uit het verleden,
Om de toekomst te vergeten.
Langs de lange brede rivier,
Torens in de verte.
Langs het smalle strand,
Slechts een oneindige horizon.
Knielend voor het altaar van de hoop,
Kijkt zij vol compassie op mij neer.
Als ik opkijk wendt zij haar blik zedig af,
Hopend op meer.